Pasaż im. Marii Konopnickiej – Ciechanów

 

Koncepcja zakłada utworzenie trzech stref funkcjonalno-przestrzennych. Pierwszą strefę – spacerowo-rekreacyjną – stanowi ciąg komunikacyjny łączący ulicę 11-ego Pułku Ułanów Legionowych z ulicą Warszawską. Strefa druga to strefa rekreacyjna zawarta w czworoboku projektowanego placu do gier, znajdującego się na osiedlu przylegającym od północy bezpośrednio do strefy pierwszej. Natomiast strefa trzecia – parkingowa to dalsza cześć wnętrza urbanistycznego połączona komunikacyjnie z ulicą 11 Pułku Ułanów Legionowych.

Koncepcja w strefie pierwszej zakłada utworzenie pasażu im. Marii Konopnickiej jako wysokiej jakości przestrzeni miejskiej. Alejowe nasadzenia lip i regularny wzór posadzki potęgują ten efekt. W koncepcji zaproponowano przeniesienie stacji transformatorowej, stanowiącej istotny element dysharmonijny w przestrzeni pod posadzkę pasażu. Zabieg ten umożliwi swobodna komunikację i połączenie widokowe ulic Warszawskiej i 11 Pułku Ułanów Legionowych.

Przestrzeń pasażu wzbogacona została o pomnik Mari Konopnickiej oraz wbudowane w posadzkę płyty z fragmentami twórczości oraz cytatami pisarki. Elementy te zlokalizowane zostały na osi głównej ciągu komunikacyjnego. Zarówno pomnik jak i płyty będą wykonane ze stali kortenowskiej kolorystycznie współgrającej z ciepłymi odcieniami zaproponowanych posadzek. Na osi pasażu zlokalizowano również fontannę bezbortnicową – kilkucentymetrowy „dywan wodny”, w którym będzie się przeglądać rzeźba pisarki. Fontanna ma za zadanie uatrakcyjniać pasaż oraz poprawić mikroklimat wnętrza urbanistycznego nawilżając powietrze.

W strefie drugiej utworzono plac rekreacyjno-wypoczynkowy widokowo i komunikacyjnie łączący się z pasażem im. Marii Konopnickiej. Plac ten został widokowo odseparowany od trzeciej strefy . Zamierzenie to zostało zrealizowane poprzez wydzielenie posadzką (o nawierzchni mineralnej typu hanse grand) placu ramowanego szpalerami drzew po stronach zachodniej i wschodniej oraz wysokimi trawami ozdobnymi od strony północnej. Utworzono w ten sposób kameralne wnętrze przeznaczone do gier zespołowych oraz wypoczynku biernego.

W północnej części placu zaprojektowano również urządzenia rekreacyjne/ fitness w ramach siłowni zewnętrznej. W pobliżu drzew zlokalizowano ławki–rzeźby, stanowiące ciekawy element wizualny placu oraz atrakcyjną formę siedziska. Przewieszone na słupach lampiony oświetlają plac i pozwalają na korzystanie z niego również wieczorami. Są ponadto bardzo malowniczym i dekoracyjnym elementem – zwłaszcza po zmroku. Wielofunkcyjny i nastrojowy sposób zagospodarowania placu rekreacyjno-wypoczynkowego sprzyja integracji mieszkańców. W strefie trzeciej (parkingowej), zoptymalizowana została przestrzeń parkingowa i dojazdowa do budynków oraz garaży poprzez uporządkowanie ruchu i wyznaczenie wyraźnych miejsc parkingowych.

Na terenie opracowania zaproponowano wysokiej jakości posadzki kamienne w postaci płyt oraz kostki ciętej. Nawierzchnie te są bardzo atrakcyjne wizualnie oraz łatwe w utrzymaniu, doskonale podkreślając reprezentacyjny charakter pasażu oraz jego okolic. Ponadto nawierzchnie te są przyjazne dla osób z dysfunkcjami ruchu, zwłaszcza poruszających się na wózkach inwalidzkich – są relatywnie ciche oraz stawiają niewielkie opory.

Na całości terenu opracowania zaproponowano nieskomplikowane elementy drobnych form architektonicznych. Elementy dzięki swojej spójności materiałowej, kolorystyki i kształtu spinają kompozycyjnie i wizualnie pasaż, nadając mu indywidualny charakter.W projekcie uwzględniono potrzebę ograniczenia ruchu kołowego, którą zrealizowano poprzez zastosowanie słupków wygradzających – bollardów.

Koncepcja rozwiązuje problem kwater poprzez uporządkowanie zieleni oraz zastosowanie niskiej zieleni okrywowej, odpornej na zacienianie oraz okazjonalny, niekontrolowany przepływ ruchu pieszego. Zieleń wysoka w większości przypadków, jeżeli jest to tylko możliwe, pozostaje zachowana. Proponuje się nowe nasadzenia drzew alejowych wprowadzających ład i podkreślających identyfikację przestrzenną funkcjonalnie wydzielonych stref. Alejowe układy nasadzeń podkreślają również kierunki widokowe oraz osie urbanistyczne.